De tafel van Sanne Benjamins
“Dansen is wat ik het allerliefst doe”
Ik was 6 jaar toen ik mijn eerste dansles had, dat was in Zuidlaren op de dansschool Het Danskwartier. Er ging een hele wereld voor me open. Ik was als kind zo trots daarop. Ik heb ooit mijn balletschoenen meegenomen naar school, als presentatie voor de klas. Ik ben toen in de klas op mijn spitzen gaan staan. Spitzen zijn balletschoenen waarbij je op je tenen kunt staan. Sinds 2015 danst Sanne bij stichting Danshuis Noord. Voor zowel haar danslessen en haar training. Bij Danshuis Noord dansen de leerlingen één keer per maand op de zondag, de hele dag lang wordt met choreografen aan een voorstelling gewerkt. Sanne heeft in 2015 voor het eerst in een productie gedanst die ook op reis ging. “En hele leuke stap, dat je ineens op andere plekken mag dansen overal.”
In mei 2020 was Sanne bezig met een bijzondere productie genaamd Onderweg die draait om het thema afscheid.Sanne vertelde destijds hierover “Ik zit nu in het hoogste niveau groep van Danshuis Noord, niveau 1. Samen met de jongeren niveau 2 en niveau 3, de theatermaker en de choreograaf maken we de hele voorstelling. De dansers uit mijn groep dragen allemaal een stukje van hun eigen ervaringen bij aan de voorstelling. Mijn opa Mijn verhaal gaat over afscheid nemen van mijn opa, hij is vier jaar geleden overleden. De tekst, het spel en de dans gaan over hoe ik afscheid heb genomen van hem. Mijn opa heeft voor een dansproductie in 2015, blokken gebouwd als decorstukken. Het is heel mooi dat hij dat toen gemaakt heeft en voor deze voorstelling gebruiken we die blokken weer. Ik dans met zijn blokken en zo raak ik hem letterlijk nog een beetje aan. Mijn opa is nog steeds door deze blokken bij mij”
Wat is je droom?
Ik ben altijd al geweest van het grote dromen. Ik heb altijd al grote plannen gehad voor mezelf, ik hoop dat ik die mag waarmaken. Ik hoop dat ik over 5 jaar op een dansacademie zit en dat ik daar dan verder met dansen mag gaan. Dansen is iets wat ik het allerliefst doe.